Doel in de filosofie

Het doel van de filosofie?

Belangrijk is om te beseffen dat de filosofie niet opgericht is om antwoorden op vragen te krijgen, maar juist om vragen op antwoorden te maken. Vaak zit het antwoord in de vraag omdat het antwoord de vraag benaderd. Soms is daarom het antwoord de vraag en de vraag het antwoord. Filosofie is naar mijn mening het combineren van vraag en antwoord. Daarom is 1 van de regels van de filosofie dat alles een doel moet hebben.

Doel?

Zo is de gehele filosofie bepaald op doel. Waarom? Omdat doel een inhoud geeft aan tijd en ruimte. Alles van ons wezenlijk bestaan. Nu bestaan er drie termen die inhoud geven aan tijd en ruimte. Deze zijn causaliteit, het lot en de keuze. Het filosoferen in termen van causaliteit is snel afgedaan. Causaliteit is slechts het gevolg van gebeurtenissen. Causaliteit is dus geen oorzaak op zichzelf, alleen maar een gevolgtrekking. Men kan natuurlijk filosoferen over het lot. Echter als men ervan uitgaat dat het lot onafhankelijk is van de keuze dan komt men in het terrein van het onverklaarbare. Nee, de keuze, daar gaat het om. Deze bereik de filosofie die wij met ons verstand kunnen begrijpen. Die dus geheel en al de waarde geeft aan de term filosofie. De keuze om een vraag te stellen en de keuze om dit niet te doen. De keuze om een antwoord te vinden en de keuze om deze niet te vinden. Maak echter niet de fout dat keuze afhankelijk zou moeten zijn aan onze wil en ons bewustzijn. Het hart maakt bijvoorbeeld elke tel de keuze om te kloppen, hij zal die keuze niet maken als bijvoorbeeld de hersenen niet de keuze meer kunnen maken. Onbewust doen wij meestal niet wat wij willen. Alles wat er gebeurt vind plaats als gevolg van keuze. Lot bestaat daarom alleen in zijn vorm als doel. Jouw doel in je leven word ook echter ook bepaald door de keuze van meerderen. Wie of wat dan ook.

Pieter

-Everybody dies, not everyone really lives-

Het terrein van de filosofie

Als we het over filosofie hebben moeten we eerst onderscheid maken tussen bediscussiëren van meningenkwesties en feitenkwesties. Over meningen kan men niet twisten. Men kan alleen discussiëren over een anomalie van meningen. Voorbeeld: "Ik vind bagger lekker" is geen contradictio intermini. Wel is het raar. Filosoferen krijgt pas nut als het gaat om feitenkwesties. Vies is lekker, is onmogelijk. Vies staat namelijk tegenover lekker. God bestaat niet is of waar of niet waar. God kan niet, niet bestaan en tegelijkertijd bestaan. Feiten hoeven echter nog niet waar te zijn, doordat het gebaseerd is op wetenschap. Wetenschap veranderd. Vroeger was men ervan 100% van overtuigd (via wetenschappelijke observaties) dat de aarde plat was. Vroeger was dit een feit, nu is dat wel anders. Daarvoor is de filosofie, het verkrijgen van kennis.

Filosofie over het Niets

Zodra we iets bedenken, bestaat het. Als je een groen konijn met gele stippeltjes of een olifant met 1368 ogen in een vliegtuig voorstelt, bestaan ze. Ook al bestaat zo’n figuur alleen in jouw fantasie, hij bestaat, hij is een gedachte.
Zijn er dingen die we niet kunnen bedenken? Als die er zijn, dan is dat ‘Niets’. Of maakt het feit dat ik die ‘dingen’ nu bedenk al dat ze bestaan? Niet als zijnde een object, of zelfs maar een gedachte, maar als zijnde een mogelijkheid van bestaan?
En om een stapje verder te gaan, zijn er dingen die zelfs God nog nooit gedacht heeft? Als die er zijn, dan is dat het Niets. Of toch niet? Als het Niets bestaat, zoals ik hier beweer, is het al iets, namelijk Hetgeen Zelfs Door God Nooit Bedacht is…

En om een hele kant uit te denken bij ‘Niets,’ niets is geen ruimte, niets is geen zwart gat. Je zou kunnen zeggen dat als je twee stalen platen op elkaar ligt, er niets tussen zit. Maar dan zit er altijd nog wel iets als lucht tussen, of de één of andere verdwaalde molecuul. Om bij dat andere niets te komen, moet je dus een stuk verder kijken. Als je een stof gaat opdelen, krijg je eerst moleculen, dan atomen, elektronen, neutronen en protonen, en ga zo maar door. Alle deeltjes die we tot nu toe ontdekt hebben, waren nog verder deelbaar. Ik neem aan dat we ooit bij het eind komen en het ondeelbare deeltje ontdekken. Wat zit er tussen die ondeelbare deeltjes? Niets. Tussen die deeltjes zit geen ruimte meer, geen verdwaald kleiner deeltje, er zit niets tussen. Maar om bij dit soort Niets te komen, moet je wel aannemen dat stoffen niet oneindig deelbaar zijn. Dan kom je bij een heel andere filosofie uit, de filosofie van het Oneindige, het tegenovergestelde van Niets.

Filosofie

Onder het mom van de wetenschap hier de definitie van en een visie op filosofie.

Filosofie betekent letterlijk: wijsbegeerte. Filo is Grieks voor 'ik houd van,' en sofia is Grieks voor wijsheid. Filosofen streven dus wijsheid na, niet te verwarren met kennis. Als filosofen alleen kennis zouden nastreven, zou iedere willekeurige wetenschap onder filosofie vallen. Filosofen houden zich in de regel niet bezig met de voortplanting van een pantoffeldiertje. Dat is tenminste de heersende opvatting.

Filosofen streven levenswijsheid na, en houden zich dus bezig met de grote vragen van het leven. Maar wat zijn dan die 'Grote Levensvragen'? Alleen de vraag of er leven is na de dood, of de vraag of er een God is? Nee, eigenlijk kun je niet duidelijk de grens stellen tussen wat onder filosofie en wat onder wetenschap valt.

De eerste filosofen waren bijvoorbeeld natuurfilosofen. Al heel vroeg hield Thales zich bezig met een bouwsteen in de natuur. Hij en zijn tijdgenoten kwamen tot de conclusie dat er één bepaalde grondstof moest zijn, waaruit alles was opgebouwd. Thales dacht dat dat het element water moest zijn. Latere generaties verwierpen dat idee en bedachten vier bouwstenen: water, aarde, vuur en lucht. Ze zaten er natuurlijk ver naast, maar het feit dat er ooit iemand was die zich heeft afgevraagd of er een bepaalde bouwsteen was in de natuur, heeft ertoe geleid dat er uiteindelijk iemand de moleculen en atomen heeft ontdekt.

Filosofen stellen vragen, waarop niet direct een antwoord te vinden is. Thales stelde vragen over de natuur, zijn vragen hebben geleid tot de wetenschap Natuurkunde. Zo kunnen de vragen die op dit moment door filosofen worden gesteld (Is er leven na de dood?) in de toekomst ook uitgroeien tot een wetenschap. Alle kennis begint met een vraag. En de taak van de filosoof is om die vraag te stellen.