Saturday, December 09, 2006

Slotwoord

Ik was het vergeten om nog mijn laatste stukje over de filosofie van de keuze te bloggen. Maar hier is het dan.

De keuze God

Nu komen we natuurlijk op het terrein van de zondeval. Heeft God dan de keuze gesteld aan de mens om de keuze niet te volgen door middel van een ware keuze, zodat de keuze om voor God te kiezen een keuze werd. Ja de keuze voor God is in dit geval één kant van de keuze geworden. Iets krijgt namelijk per definitie zijn waarde door zijn niets, zijn anti, of negatief.

God was wel de norm. Maar deze norm betekende niets als zijn antinorm het kwaad er niet was. God is goed omdat goed een waarde heeft door het tegenovergestelde van het goed, of de afwezigheid van het goed. Dat heet kwaad, in zijn personificatie de Duivel. Net zoals licht de waarde krijgt als iets wat er is in zijn vorm omdat het ook bestaat dat het niet er zijn van licht kan plaatsvinden, het donker. En dit geld zo voor alles. Dit leidde ertoe dat in het paradijs de keuze om het niet doen van wat God zijn keuze was met de mens ook moest bestaan. De mens heeft een vrije wil van God gekregen zodat het de keuze om voor God te kiezen kon maken. Om God dus lief te hebben. Om God lief te hebben gaf het woord liefhebben pas een waarde omdat hij ook de keuze had niet lief te hebben. De mens was echter niet tevreden en maakte de keuze om het ware doel en het lot van de mens ongedaan te maken. Dit tot op zekere hoogte natuurlijk om dat God almachtig is vanwege Hemzelf. De keuze tot kwaad moest er dus zijn. Daarom is een relatie ook moeilijk. Tot zover over keuzes. Toch heb ik het gevoel dat ik een boel wat mij te binnen schoot vergeten ben. Dat heb je nou als je snel keuzes moet maken.

Slot woord

Onthoud goed, filosofie heeft geen nut al is er alleen maar logica. Gelukkig zijn onze redeneringen ook altijd verweven met emotie. Liefde is niet te verklaren omdat het tegen alle logica ingaat. (Witgenstein is top. Spinoza is de ergste, maar dat is mijn persoonlijke mening) Volgens Spinoza heb ik dit stukje filosofie van iemand anders, omdat alles al een keer gedacht is Onzin, ik ben niet uit op herhaling. Dingen kunnen meerdere keren onafhankelijk van elkaar verzonnen en bedacht worden. Ook al schijnt zelf Einstein 97% van zijn geheugen van andere bronnen dan zijn brein te hebben overgenomen. Zoals Wittgenstein zegt: “Ja, was ich hier geschrieben habe, macht im Einzelnen überhaupt nicht den Anspruch auf Neuheit; und darum gebe ich auch keine Quellen an, weil er mir gleichgültig ist, ob das was ich gedacht habe, vor mir schon ein anderer gedacht hat.“

Pieter

"Wovon man nicht sprechen kann, darüber muss man schweigen" (Wittgenstein)

Tuesday, December 05, 2006

Drie bewustzijnsniveaus

In mijn oneindige wijsheid besloot ik op een mooie dag in december mij te gaan bezighouden met eindeloze filosofische en psychologische theoriën, samen met de verpersoonlijking van de wijsheid op aarde, geheten Jannieke (ook wel: De Wijsheid Zelve). Met een melancholieke blik keken wij uit over iets wat een meer moet heten, en verloren wij ons in de diepe, duistere oceaan die filosofie geheten is. Ik zal de lezer genadig zijn en u slechts van één theorie verslag doen, en dan niet in haar oorspronkelijke vorm, maar als zijnde een kortom, een conclusie van een aantal uren denken.
De mens, de puchè, bestaat uit drie lagen. Ieder gezond mens beschikt over deze lagen, hoewel bij de één de ene laag wat sterker wat naar voren komt dan de ander. Deze lagen zijn bewustzijnniveaus. Het eerste bewustzijnsniveau is 'De Oermens.' In deze laag ligt de dierlijke, menselijke natuur besloten. Hierbij wil ik kort verwijzen naar de driften van Sigmund Freud (Eros, Thanatos en Libido), deze liggen in mijn optiek in het eerste bewustzijnsniveau. Het gaat hier om overlevingsdrang, seksuele lust en egoïsme/ zelfbehoud. Het eerste bewustzijnsniveau komt heel sterk naar voren bij een teveel aan alcohol. Een dronken man zegt altijd de waarheid, is het gezegde. Daar sluit ik mij deels bij aan. Je kunt veel opmaken uit dronkemanstaal. Als je dronken bent, en je begint al je problemen en moeilijkheden op te biechten, dan wil je blijkbaar heel diep van binnen dat anderen ervan weten. Dan wil jij dat zij jou helpen.
Het tweede bewustzijnsniveau is de Spirituele (geestelijke) Mens. Persoonlijk geloof ik dat dat iets is wat ieder mens met zijn geboorte meekrijgt, een besef van goed en kwaad, behoefte aan andere mensen om je heen en liefde. Heel diep in dat bewustzijn ligt nog veel meer besloten. Het voelen van entiteiten, het communiceren van geest tot geest, gedachtenlezen en dergelijke. Bij de meeste mensen is dit niveau ver naar de achtergrond verdwenen, maar bij sommige mensen ligt dit niveau net onder de oppervlakte. Persoonlijk denk ik dat het een overblijfsel is uit het paradijs, de Hof van Eden. De intuïtie en déjà vu momenten zijn een slap aftreksel van het tweede niveau. Zoals alcohol het eerste niveau naar voren trekt, trekt drugs het tweede niveau naar voren. Het derde niveau wordt niet helemaal uitgeschakeld, maar wordt een stuk minder sterk, daarom kunnen stoned mensen beter filosoferen, en zien ze de wereld logisch en glashelder, ze zien zichzelf opeens als onderdeel van het grote geheel, en opeens is alles zo mooi.
Het derde bewustzijnsniveau is hetgeen aangeleerd is door de wereld. Dit niveau is duidelijker uit te leggen als je naar kinderen kijkt. Kinderen hebben nauwelijks een derde bewustzijnsniveau. Als kinderen pijn hebben, huilen ze. Dat mechanisme wordt al vroeg afgeleerd. Van volwassenen wordt verwacht dat ze niet huilen als ze hun kleine teen stoten, van volwassenen wordt nuance verwacht (de 'Jij mag niet op mijn kinderfeestje komen' mentaliteit is verdwenen). Die verwachting die zo'n groot deel van het karakter bepaalt is ruimtegebonden. In het Midden-Oosten mag je bijvoorbeeld wel uiting geven aan woede en verdriet, in het Westen wordt dat nauwelijks op prijs gesteld. Bij primitieve stammen zie je dat natuurlijk nog veel sterker. Het is dus cultuurgebonden, maar ook tijdsgebonden. Vergeleken met vroeger kun je nu veel meer jezelf zijn, en meer uiting geven aan je gevoelens en gedachten. Natuurlijk is het ook nog eens gebonden aan je opvoeding of je nabije omgeving. In het ene gezin wordt niet gepraat, in het andere wordt openheid als het hoogste goed beschouwd. Het derde bewustzijnsniveau is onmisbaar, we kunnen nu eenmaal niet altijd als kinderen alles zeggen wat we denken. Maar voornamelijk in het Westen is het niveau te belangrijk geworden. Mensen zijn onzeker, durven hun gevoel niet te uiten, stoppen hun gevoelens zo ver mogelijk weg, omdat ze nooit geleerd hebben zichzelf te zijn. Een dergelijke maskerade kan heel drukkend zijn, voornamelijk jongeren hebben last van zich onbegrepen voelen, niet eerlijk kunnen zijn en zich schamen voor hun gedachten.
Alle niveaus zijn onmisbaar, in meer of mindere mate. Zoals ik al zei verschilt de sterkte van de niveaus per persoon, en zijn de niveaus van buitenaf te beïnvloeden. Dit is uiteraard slechts een theorie, hersenspinsels van onbeduidende wijsgeren. Misschien komt het vooral voort uit onze behoefte om dingen in systemen en logica te vatten, maar deze theorie klinkt aannemelijk en maakt veel dingen opeens verklaarbaar en tot een gevolg van in plaats van een oorzaak van.
Joëlle (met dank aan De Wijsheid Zelve)

Sunday, December 03, 2006

Tien dimensies

Deze blog zal vrij kort zijn, en bestaat vooral uit een aanbeveling naar deze website:

http://www.tenthdimension.com/flash2.php

Deze website laat zien hoe je je een tiende dimensie kunt voorstellen. Tien dimensies laten een groot stuk quantummechanica zien en openen een geheel nieuwe fysica waarin je hele nieuwe technologische, natuurkundige en filosofische mogelijkheden kan indenken.

Ik heb een paar discussiepunten
- Stephen Hawking heeft het in een van zijn boeken over een elfde dimensie, hoe stel jij je die dimensie voor?
- De mens kan door de geschiedenis de tijd lezen, is het op die manier in staat een vierdimensionale samenstelling te creëren waarin twee driedimensionale objecten in twee punten van de tijd gekoppeld zijn?

Tot zover Jochem