Autisme spectrum

Onder het zogenaamde autisme spectrum vallen de volgende stoornissen: autistische stoornis, de stoornis van Rett, MDD (Multiplex ontwikkelingsstoornis), Asperger en PDD-Nos. Ikzelf heb altijd geloofd dat ADD en ADHD eveneens onder het autisme spectrum vallen, maar dat is een wijdverbreide misvatting die voortkomt uit de nieuwe generatie studieboeken die worden geschreven over ‘Indigo-kinderen,’ of ‘Nieuwetijdskinderen.’ Om het autistme spectrum goed te kunnen onderscheiden van deze Indigo-kinderen volgt een korte uiteenzetting over de verschillen en overeenkomsten tussen beiden.

Allereerst moet worden vermeld dat de studieboeken over Indigo-kinderen vaak worden geschreven door mensen met een spiritistische of esoterische achtergrond. Ik noem deze boeken dan ook liever parapsychologisch dan wetenschappelijk psychologisch. Het begint al met de naam. Indigo is een paarse, blauwachtige kleur die wordt gezien in de aura van de Nieuwetijdskinderen.
Nieuwetijdskinderen zijn kinderen die wij vaak zien als mensen met een sociale stoornis. Volgens onderzoekers, bijvoorbeeld Lee Caroll en Jan Tober, hebben zij echter geen sociale stoornis. Indigo-kinderen zijn zelfbewust, weten wat ze willen en voelen niet de neiging zich aan te passen aan andere kinderen. Indigo-kinderen beschikken over gaven die tot nu toe bekend waren als HSP (High Sensitive Personality) of als paranormale gaven zoals telepathie en helderziendheid. Doordat zij op een andere manier kunnen communiceren dan wij, leren ze niet op een ‘normale’ manier communiceren.
Door hun gebrek aan sociale vaardigheden word de kinderen vaak een stoornis als ADHD, ADD, PDD-NOS of een andere autistische stoornis toegeschreven. Dat zijn stoornissen die wel bestaan, maar onterecht worden geconstateerd bij Indigo-kinderen.

Het autisme spectrum omvat veel minder stoornissen dan de stoornissen die aan Indigo-kinderen worden toegedicht. Bovendien verschilt de achtergrond van de onderzoekers en auteurs van studieboeken enorm. Waar de onderzoekers naar Nieuwetijdskinderen spiritistisch en para- of pseudo-psychologisch zijn, zijn de onderzoekers naar het autistisme spectrum wetenschappers. Mensen die slechts waarneembare feiten gegrond verklaren, slechts het bewijsbare aannemen als waarheid.
Het gaat hier over stoornissen, niet over gaven. Stoornissen die al dan niet te verhelpen zijn met medicatie of gedragstherapie.

Tot zover het verschil tussen Nieuwetijdskinderen en kinderen die lijden aan een autistische stoornis. Nu volgt een korte beschrijving van twee stoornissen die onder het autistisch spectrum vallen. Ik behandel er slechts twee, aangezien PDD-NOS en MDD op slechts een paar kleine onderdelen verschillen van de autistische stoornis, en tevens veel kenmerken vertonen van het syndroom van Asperger.

Autisme in zijn meest gangbare vorm heet simpelweg de Autistische stoornis. Een stoornis die zich al ontwikkeld heeft in de eerste drie levensjaren. Een autist heeft problemen op de volgende gebieden:
- Kwalitatieve beperkingen in het contact met andere mensen (non-verbaal)
- Kwalitatieve beperkingen in de communicatie en het taalgebruik (verbaal)
- Beperkte, zich herhalende stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten
- Stoornis in regulering van emoties, met name angst en agressie kunnen MDD’ers niet ‘normaal’ uiten. (Angst ontaardt in een paniekaanval, woede in een extreme driftbui)
- Stoornis in de empathie, d.w.z. het aanvoelen van andermans stemming.
- Stoornis in het denken, waarbij fantasie en werkelijkheid door elkaar lopen. (Bijvoorbeeld: van de hak op de tak springen, geheel opgaan in (bizarre) fantasieën, dromerig zijn)

Personen met de stoornis van Asperger zijn verbaal veel sterker dan personen met een ‘normale’ Autistische stoornis. Kenmerkend is dat uitspraken letterlijk worden opgevat, personen lange discussies aangaan waarbij hun associaties vaak niet te volgen zijn voor anderen en voor anderen volstrekt onlogische argumenten aandragen.
Asperger komt veel vaker voor bij hoogintelligente personen dan bij normaalintelligente personen. Vanwege hun hoge intelligentie en verbale vermogens wordt deze vorm van autisme ook wel ‘hoogfunctionerend autisme’ genoemd. Zelf noemen de personen met deze stoornis hun stoornis ook wel eens ‘Oops, wrong planet!’ omdat ze zelf hun redenaties volstrekt logisch vinden en niet begrijpen dat anderen hun verhalen niet volgen. Ze denken: misschien is de rest van de wereld wel gek in plaats van ikzelf, en vanwege hun hoge intelligentie is dat misschien niet eens zo’n vreemde gedachte.
Hun performale (motorische, visuele en ruimtelijke) vaardigheden daarentegen zijn vaak minder goed. Ook non-verbaal (gezichtsexpressie, lichaamshouding) zijn ze minder bekwaam dan anderen. Spontaniteit en het uiten van emoties is eveneens een probleem.
Een persoon met Asperger heeft vaak dwangneuroses of een obsessieve interesse voor één bepaald onderwerp.